زمان بازی سپاهان امروز

لقب: طوفان زرد آسیا، زردِ طلایی، طلایی پوشان

سال تاسیس: 1332

افتخارات تیمی: 5 قهرمانی لیگ برتر(82_1381، 89_1388، 90_1389، 91_1390، 94_1393)

4 قهرمانی جام حذفی (83_1382، 85_1384، 86_1385، 92_1391) 

راهیابی به فینال آسیا در سال 2007

اسطوره ها: محمود یاوری، لئون استپانیان، اکبر دهقان، آرمناک پطروسیان، محرم نویدکیا، محمود کریمی، عماد محمد رضا، هادی عقیلی، حسین پاپی، احسان حاج صفی

استادیوم: ورزشگاه نقش جهان اصفهان (گنجایش: 75،000 نفر)

باشگاه سپاهان اصفهان در اواخر مهر ماه سال 1332 با همت محمود حریری که از ملی پوشان فوتبال ایران بود تاسیس شد. ابتدا نام باشگاه، «شاهین» انتخاب شد؛ از آن جهت که همتی در باشگاه شاهین تهران توپ میزد و با الگوبرداری از مکتب این باشگاه، شعبه ای از باشگاه شاهینِ تهران را در اصفهان بنیان‌گذاری نمود.

 در سال 1346، باشگاه شاهین تهران منحل شد و شاهین اصفهان نیز برای جلوگیری از انحلال مجبور به تغییر نام شد و نام «سپاهان» را که از نام‌های قدیمی شهر اصفهان بود برگزید.

 سپاهانی ها در سال 1350 پس از 14 قهرمانی در باشگاه‌های اصفهان، به عنوان نماینده این استان در جام منطقه ای ایران شرکت کردند. آنها در اولین حضور خود در این رقابت ها در میان هشت تیم به مقام پنجم دست یافتند. پس از یک دوره وقفه به دلیل حضور ذوب آهن به عنوان نماینده اصفهان در بالاترین سطح فوتبال ایران، سپاهانی ها در سال 1352 با کسب عنوان قهرمانی رقابت های لیگ دسته دو، راهی رقابت های جام تخت جمشید شدند و در چهار دوره متوالی (1353 تا 1356) در جام تخت جمشید حضور داشتند.

در سال 1361، محمود حریری امتیاز باشگاه سپاهان را به مسعود تابش واگذار کرد. سپاهان در دهه 60 زیر سایه تیم تازه ظهور کرده تام اصفهان بود و در این مدت مسعود تابش رهبری تیم را به عهده داشت. با شروع مسابقات لیگ، آن‌ها یکی از تیم‌های همیشه حاضر در لیگ بودند. فعالیت‌های فرهنگی، ورزشی باشگاه تا اواخر سال 1371 ادامه داشت تا اینکه به دلیل شرایط اقتصادی بوجود آمده و با در نظر گرفتن مصالح باشگاه که در اصل بر حفظ نام سپاهان بود، از اوایل سال 1372 این باشگاه تحت حمایت و مدیریت کارخانه سیمان سپاهان قرار گرفت و با نام باشگاه فرهنگی ورزشی «سیمان سپاهان» به فعالیت خود ادامه داد. در این سال‌ها کارخانه سیمان سپاهان حمایت مالی از تیم را به عهده گرفت و تا سال 1379 این حمایت ادامه یافت. تغییر شرایط اقتصادی کشور و عرضه شدن سهام کارخانه سیمان سپاهان در بورس سهام و عدم تمایل سهام‌داران جدید این کارخانه به باشگاه‌داری سبب گردید تا در تابستان سال 1379 امتیاز باشگاه به مجتمع فولاد مبارکه واگذار گردد و نام باشگاه به «فولاد مبارکه سپاهان» تغییر کرد.

 طلایی پوشان دیار زاینده رود با پنج عنوان قهرمانی، پر افتخارترین تیم لیگ برتر فوتبال ایران می باشند. آنها علاوه بر پنج عنوان قهرمانی، دو بار نایب قهرمان و یک بار نیز سوم شده اند. همچینن با چهار قهرمانی در جام حذفی، یکی از تیم های پرافتخار این جام محسوب میشوند.

 سپاهان در لیگ دوم، در سالی که پرسپولیس و استقلال از دوران اوج خود فاصله داشتند، موفق شد با فرهاد کاظمی به اولین قهرمانی لیگ برسد و فوتبال ایران را از حالت دو قطبی بودن خارج کند. دومین و سومین قهرمانی زرد ها با قلعه نویی رقم خورد. قلعه‌نویی پس از اینکه نتوانست با واعظ آشتیانی در تیم استقلال کنار بیاید، در لیگ نهم به سپاهان پیوست و با به خدمت گرفتن بازیکنانی  چون محسن بنگر، هادی عقیلی، مهدی رحمتی و ... سپاهان را به دومین قهرمانی لیگ برتر رساند. سال بعد و در لیگ دهم نیز  با ماندن قلعه نویی و تقویت تیم، سپاهانی ها زودتر از هفته آخر، قهرمانی خود را  مسجل کردند. کوچ سنگین ستاره ها، پایان دوران سپاهان کهکشانی بود. قلعه نویی، به تبریز رفت. حاج صفی، توره، عقیلی، رحمتی، حیدری، عنایتی و کاظمیان نیز از تیم جدا شدند.

سپاهان لیگ یازدهم را با بوناچیچ خوب آغاز نکرد ولی با آمدن کرانچار، بازگشت باشکوهی به لیگ داشت و به اولین تیمی تبدیل شد که سه دوره پیاپی، قهرمان لیگ سراسری ایران می‌شود. آن ها در لیگ چهاردهم در حالی به پنجمین قهرمانی خود دست یافتند که شش هفته مانده به پایان لیگ در رتبه چهارم قرار داشتند و 7 امتیاز با صدرنشین فاصله داشتند. سپاهانی ها با حسین فرکی هر شش بازی آخر خود را با برد پشت سر گذاشتند تا با مساوی عجیب تراکتور سازی و نفت تهران در هفته پایانی، باز هم جام به نصف جهان برده شود.

 بدترین عنوانی که سپاهانی ها در لیگ برتر کسب کرده اند به لیگ هفدهم (97_1396) باز می گردد که این تیم لیگ برتر را با رتبه چهاردهم به پایان رساند. در آن فصل منصور ابراهیم زاده در حالی جانشین زلاتکو کرانچار شد که سپاهان در رتبه 12 لیگ قرار داشت.

لیگ هفتم برای سپاهان فصلی مملو از ناکامی بود. آنها تا یک قدمی قهرمانی آسیا رفتند و در فینال شکست خوردند و در لیگ نیز، ثانیه های آخر با ضربه سر سپهر حیدری، جام را به پرسپولیس واگذار کردند.

این تیم در سال 2007 با ارائه بازی های فوق العاده و درخشش بازیکنانی چون عماد محمد رضا، عبدالوهاب ابوالهیل، هادی عقیلی، محمود کریمی و عباس محمدی موفق به صعود به دیدار پایانی لیگ قهرمانان آسیا شد. در دیدار نهایی، سپاهان میزبان مسابقه نخست بود که در اصفهان برابر تیم اوراوا ردز ژاپن به تساوی یک بر یک رضایت داد و در بازی برگشت و در ورزشگاه سایتامایا با نتیجه دو بر صفر مغلوب میزبان خود شد تا از فتح جام پنجم لیگ قهرمانان آسیا در آخرین گام باز بماند. سپاهان اصفهان تنها تیم ایرانی است که تاکنون موفق به حضور در رقابت های معتبر جام باشگاه های جهان شده است. با توجه به قانون بازیهای جام باشگاههای جهان که کشور میزبان همیشه یک نماینده در این رقابتها دارد و با توجه به اینکه اوراوا در آن سال قهرمان آسیا شده بود، تیم سپاهان به عنوان نایب قهرمان آسیا به همراه اوراوا که به عنوان نماینده میزبان محسوب می شد در رقابت های جام باشگاههای جهان حضور یافت.

 زردپوشان در اولین دیدار خود در این رقابت ها، ویتاکر نیوزلند را با نتیجه سه بر صفر (دو گل از عماد رضا و یک گل از عبدالوهاب ابوالهیل) شکست داده و راهی مرحله یک چهارم نهایی شدند و با شکست سه بر یک مقابل اوراوا از دور رقابت ها کنار رفته و در بین هفت تیم پنجم شدند.

لیگ هجدهم را شاید بتوان فصل دوئل داغ پرسپولیس و سپاهان دانست. فصلی که دو تیم تا هفته های پایانی در لیگ پا به پای هم جنگیدند و در نیمه نهایی جام حذفی به مصاف هم رفتند. درگیری های خونین هواداران دو تیم در ورزشگاه های آزادی و نقش جهان، حمله به خودروی خبرنگاران در اصفهان، اعتراض های مربیان دو تیم به سازمان لیگ، داوری ها، تهدیدها و کری های بازیکنان برای حریف و ... برخی از جنجال های این دوئل پرحاشیه بود که پایانش به قهرمانی پرسپولیس در هر دو جام داخلی ختم شد. جنجال ها و حواشی این بازیها باعث شد تا سازمان لیگ قید برگزاری سوپرجام را بزند و به جای برگزاری بازی میان پرسپولیس و سپاهان، سرخپوشان پایتخت را به عنوان قهرمان این جام معرفی کند.

 باشگاه سپاهان همواره نمادهایی مانند «گل آفتابگردان» داشته‌است. این باشگاه در مرداد 1389، به طور رسمی «شیر زرد» را به‌ عنوان‌ نماد خود برگزید.

محرم نویدکیا با وجود حدود دو دهه فعالیت در تیم‌ سپاهان اصفهان و در حالیکه در ایران فقط در این تیم بازی کرده و محصول این باشگاه میباشد،  به‌عنوان یکی از وفادارترین بازیکنان این تیم به شمار می‌رود. 

او در حالی در تاریخ 24 مهرماه 1395 در قالب هفته هشتم لیگ شانزدهم، در شهرآورد اصفهان مقابل ذوب‌آهن در ورزشگاه فولادشهر از دنیای فوتبال خداحافظی کرد که با پنج قهرمانی در لیگ برتر، چهار قهرمانی در جام حذفی و دو عنوان برترين بازیکن لیگ، علی رقم مصدومیت های پياپی یکی از پرافتخار ترین بازیکنان لیگ محسوب می‌شود.